الان دعوایشان سر این است که در بودجة رسمی مملکت، یک ماده ای، عنصری، چیزی بگنجانند که بنابر آن، پولی که هر سال، دولت باید توی حلقوم استقلال و پرسپولیس بریزد، مشخص باشد. دلیلشان هم مشخص و معقول است. می گویند پاس و فولاد و سپاهان و ذوب آهن و صبا و فجر و بقیه، هر کدام یک بودجة مشخص دارند که همه هم از طرف شرکت های دولتی هزینه می شود. فقط پرسپولیس و استقلال هستند که با وجود این همه طرفدار و این همه دعوا و این همه حاشیه و این همه طومار، بودجه ندارند.

 

یعنی ملت در چند روز گذشته کار و زندگی شان را ول کرده  اند و افتاده اند دنبال این که تکلیف بودجة پرسپولیس و استقلال، چی می شود. از مجریان ورزش از شبکه 2 (ورزش 2، همچین چیزی) که در دنیا هیچ وظیفه ای مهم تر از این نمی شناسند بگیرید تا امیر قلعه نویی و اعضای مجلس، همه دنبال احقاق حقوق گمشدة پرسپولیس و استقلال هستند که از دورة عصر حجر تا امروز به آن ها پرداخت نشده.بالاخره باید چند میلیارد پول از درآمدهای نفت باشد که حقوق چند صدمیلیونی علی آقا و 60 میلیون به محمد پروین و 50 میلیون به  آرش فرزین و بقیة اصحاب و اذناب این دو باشگاه پرداخت شود. (بنا بر اعلام خبرگزاری مهر) حالا اگر مدرسه  ها بخاری ندارند، خب نداشته باشند. اگر بعضی ها نان ندارند بخورند، خب کیک بخورند. آقا اصلا ما می گوییم کل درآمد نفتی مملکت را باید بین این دو تیم تقسیم کرد تا آن ها هر چقدرش را نخواستند، بدهند به بقیه. اگر نه، کی دلش می آید نیکبخت واحدی پول نداشته باشد که به ماشین 200 میلیون تومانی اش بنزین بزند.

 

 

واقعا ما نمی فهمیم چرا این قدر به زندگی خصوصی مردم دخالت می کنند و می خواهند از اسرار مگوی آدم ها سر در بیاورند. سردار طلایی، سردار انصاری و همة سردارهای مملکت، روزی صد بار قسم و آیه می خورند که زندگی خصوصی مردم باید در امن و امان باشد و هیچ کس حق ندارد سرش را توی کار مردم کند و فضولی به خرج بدهد ـ البته مگر با حکم دادگاه ـ ولی بعضی ها اصلا حرف سرشان نمی شود و هی کنجکاوی به خرج می دهند.
آخرین حرفی که در آورده اند، دربارة یکی از بچه های تیم ملی است؛ یکی از مدافعان تیم ملی که می گویند 5 میلیون تومان پول بی زبان را داده کفتر خریده! خب خریده باشد.

 

یکی از رفقای ما که در زمینة کفتربازی، برای خودش یک پا هوشنگ نصیرزاده تشریف دارد و به همة قوانین و اصطلاحات فدراسیون  جهانی کفتربازی مسلط است، می گوید اولا 5 میلیون تومان در عالم کفتربازی، پول زیادی نیست و کفتر برای خودش کلی قیمت و ارج و قرب دارد. یعنی با 5 میلیون، این جوری هم نیست که کسی بتواند هزار تا کفتر بخرد. (یعنی می تواند، ولی باید از این کفتر دوزاری ها بخرد، نه کفتر خوب.) بعدش هم این که لابد این بچه ـ یعنی ملی پوش محترم! ـ از بچگی به کفتر علاقه داشته و حالا که وضعش خوب شده، خواسته حسرت های دوران طفولیت را تلافی کند. بعدش هم این که شاید کفتربازی، تمرین خوبی برای دفع توپ های هوایی و گرفتن توپ های زمینی باشد که برای حضور در جام  جهانی، خیلی اهمیت دارد.اطلاعات تان دربارة کفتر، خیلی زیاد شد ها. ای شیطونا!